Met zijn neus dicht tegen de grond scharrelt een das zijn kostje bij elkaar.
Als je eenmaal “puffins” in het echt gezien hebt, schijn je er levenslang een fan van te blijven.
Even een variatie op de spechten. Deze keer geen grote bonte, maar een groene specht.
Het spannende glazuur van deze kerkuil is heel boeiend om naar te kijken. Er “gebeurt” van alles in.
Laatst heb ik een paar van deze pimpelmeesjes gemaakt. Lieve dingetjes geworden!
Erg leuk om in de tuin aan voedersilo’s, of aan takken te hangen.
“Hee, een kattenkopje zonder oren lijkt wel op een zeehond.” Dan is de stap klein om ook maar een zeehondje te maken.
Zó breekbaar: als ze helemaal droog zijn en ik ze in mijn oven moet gaan zetten. Maar het ziet er wél gezellig uit.
Vind jij dat er ook altijd zo leuk uitzien? Zo’n kat die heel tevreden op gebogen knietjes ligt te knipogen?
Als je overdag een bosuil tegenkomt, kijkt hij je waarschijnlijk wat verstoord aan. Want meestal zat hij dan op een tak een beetje te dutten.
Ik heb de afgelopen weken niet alleen katten gemaakt, hoor. Er staan ook nog twee dassen op de planken.
Niet alleen het gebogen pootje maakte deze kat moeilijker. Ook de naar beneden gebogen kop, want daarmee wordt de nek weer heel anders van vorm.
Ik vind deze erg goed gelukt. Nu rustig drogen. En ik ben nog op zoek naar mooie oranje tinten voor deze jongen.